Tak się szczęśliwie złożyło, że do naszych rąk trafiła kolejna woliera Ogrodu Zoologicznego w Warszawie. Tym razem modernizacji poddany został wybieg dzioborożców, który już od bardzo dawna czekał na odświeżenie. Na początku zabraliśmy się za przygotowanie projektu biotopu, po konsultacjach z przedstawicielami ZOO powstała ostateczna wersja, która jak to zdarza się dosyć często została nieco zmodyfikowana w trakcie prowadzonych przez nas prac.
Widok na wolierę z korytarza dla zwiedzających.
Widok wewnętrzny na wolierę dzioborożca.
Wyciąg z projektu modernizacji woliery dzioborożca.
Głównym tematem tej woliery był biotop suchych i spustynniałych terenów Ameryki Południowej.
Aby uzyskać zakładany efekt wykonaliśmy sztuczne skały na ścianie, zabudowa ta imituje zerodowany wiatrem piaskowiec z odwzorowanymi głębokimi spękaniami i wykruszeniami, które następują z upływem czasu. Na frontowej ścianie skonstruowana została imitacja osuwiska, ważne było uwidocznienie poszczególnych warstw różnokolorowego piachu i ziemi z wtopionymi w nią naturalnymi kamieniami oraz przerostami korzeni drzew.
Centralnym punktem woliery jest 4 metrowej wysokości sztuczne drzewo z dziuplą dla dzioborożców. Ten element wymagał szczególnej uwagi, ze względu na to, że dzioborożce mogą być wybredne w kwestii doboru miejsca lęgowego. Żeby zachęcić je do zadomowienia się w tej dziupli, wewnętrzna część została wykonana z drewna a do samej dziupli prowadzi długa i wygodna dla ptaków gałąź, na której mogą przysiąść. Co ważne w dziupli będzie można podglądać dzioborożce, dzięki zainstalowanej w sztucznym drzewie kamerze.
Stara sadzawka została pokryta nową warstwą dekoracyjną i lekko zamaskowana sztucznym głazem na którym leży rzeźba gałęzi drzewa. W samej wolierze zabudowane również zostały donice, które są ukryte w sztucznych skałach.
